Białystok najlepszym miastem do życia. Był.

Tak dobrze żarło i zdechło. Chyba z dwa razy z rzędu Białystok był wybierany przez mieszkańców jako najlepsze miasto do życia. Raz nawet był najlepszy w całej Europie. Nie powiem, napawało to dumą i człowiek myślał, że już będzie super. Będę sobie mieszkał w raju, na ulicach pojawią się zagraniczni turyści. Zrobi się światowo i zarazem zacisznie.

I bęc. Po kolei, dla tych którzy zastanawiają się co to jest ten Białystok, gdzie on jest i co tam się dzieje.

Turyści, na których tak liczyłem już niedługo przestaną kojarzyć to miasto z przyjaznością. Przynajmniej ci z za granicy, bo Polacy już od kilku miesięcy kojarzą je z czym innym: rasizmem i podpaleniami domów. I to wszystko przy przychylności władz, o których wcześniej myślałem, że to ich sukcesem jest wygrywanie owych rankingów. Wychodzi na to, że sukces ten chyba wyszedł miastu przypadkiem. Władze, jak słyszę to co chwila wśród ludzi i mówi o tym minister Sienkiewicz, silnie uwikłane są w kontakty z naszymi skinami. Prokurator uznaje ludzi za debili, którzy łykną ściemę, że swastyka jest w Polsce symbolem szczęścia, naczelny rasista Białegostoku podobno ma dobre stosunki z prezydentem miasta (złapano go na ściskaniu mu ręki, nie wiem czy to od razu oznacza sympatię), a mąż minister Kudryckiej po kolei jako adwokat wyciąga kolejnych ksenofobów z aresztu i broni przed wymierzeniem kary.

Władza – właściwie sam prezydent – okazał ostatnio całkiem sporą arogancję i hucpę. Trochę ponad miesiąc temu było referendum w sprawie prywatyzacji MPEC. Zdawałem sobie sprawę, że lokalna opozycja stara się wykorzystać referendum jako rodzaj wotum nieufności wobec prezydenta (wywodzącego się z PO, na które sam głosowałem w lokalnych wyborach), jednak stanąłem po stronie owej opozycji i głosowałem przeciw prywatyzacji – nie z pobudek politycznych, a zwyczajnie po zrobieniu własnego rachunku zysków i strat po owej prywatyzacji. Okazało się, że podobnie jak ja zagłosowało coś około 90% innych głosujących.

Tymczasem prezydent miasta stwierdził, że wynik ten jest wielkim sukcesem jego właśnie. Referendum było bowiem nie ważne, poszło na nie mniej niż połowa uprawnionych. To jest całkiem niezły tupet uznawać, że wynik 90% głosów przeciwko nie ma znaczenia, bo nie mamy kworum. “Robić dobrą minę do złej gry” – tak to się chyba nazywa, a w tym przypadku prezydent robi ową minę do gry, którą obserwowało kilkadziesiąt tysięcy osób.

Odejdźmy od polityki, budujmy drogi. Faktycznie w Białymstoku się wiele buduje, zastanawiam się tylko czy potrzebnie. Wielu krytykuje władze miasta za budowanie obwodnic śródmiejskich (dzięki nim TIRy bardzo płynnie, choć z rykiem przejadą przez białostockie osiedla sypialnie). Ja jednak nie o tym.

Główną ulicą miasta jest Aleja Piłsudskiego. Obecnie kompletnie zamknięta z powodu jej przebudowy na prawie całej długości. Oczywiście powoduje to korki, ale miasto jak zwykle tłumaczy, że dzięki temu będzie już niedługo lepiej i płynniej.

Dziwię się trochę, że nikt nie zadaje pytania jakim cudem remontowana jest ulica, która – jeśli mnie pamięć nie myli – 5-6 lat temu już raz była w remoncie. Wtedy tez mówiono, że będzie lepiej i płynniej. Poważnie, jak można dwa razy w ciągu dekady kompletnie przebudowywać najważniejszą arterię miasta?

Tu jeszcze miałem coś napisać o śmieciach, które walają się już nie tylko w podmiejskich laskach ale i na miejskich trawnikach (nie mówię o papierkach rzuconych przez kogoś, ale całych workach ze śmieciami), ale już nie mam siły (i szczerze mam nadzieję, że to tylko problemy przejściowe). Poważnie, nie rozumiem jak można było tak spieprzyć tak dobrze rokujące szanse dla miasta. Jeszcze rok, dwa lata temu byłem dumny, że mieszkam w najlepszym mieście do życia. Teraz czekam na kolejny donos o pobiciu kogoś, zabiciu czy podpaleniu.