Dziś jest globalna akcja #WorkFromHomeDay gdzie podobno wszyscy pracujący z domu wrzucają na Instagrama swoje zdjęcie jak pracują. Nie mam instagrama, a ponadto chce wam opisać przy tej okazji coś innego.
Z domu – albo inaczej: nie z biura – pracuję już… od kiedy wróciłem z Rwandy, czyli będzie już ponad 10 lat. Przez ten czas wyprowadziłem się z pracą z faktycznego domu, gdy urodziły się dzieci, wynajmowałem lokal w którym wcześniej był fryzjer (co chwila ktoś wchodził z przyzwyczajenia by się ostrzyc i dziwił się widokiem, przepraszał i wychodził), potem bardziej formalne biuro, a jeszcze potem wróciłem do domu, ale domu rodziców.
Dodatkowo przez ten czas, siedząc 10 lat dzień w dzień 8 godzin przed laptopem, dorobiłem się potężnego bólu pleców.
Dodatkowo w ciągu ostatnich kilku miesięcy widziałem kilka razy informację, że podobno siedzący tryb życia jest bardziej niezdrowy niż palenie papierosów. A patrząc na siebie po tych dziesięciu latach, mogę to tylko potwierdzić.
Co więc robić? Już rok temu kupiłem biurko podnoszone do pozycji stojącej, ale nie sprawdza się. Chyba nie lubię stać więc i tak większość czasu po prostu siedzę przy nim i cierpię.
Od lat za to wiem, że na przykład Linus Torvalds (twórca Linuksa) w swoim domu ma “biurko do chodzenia”. Oto jak to wygląda:
Na jednym z naszych ostatnich WordUpów Sebastian opowiadał jak to fajnie jest pracować chodząc. Chodząc przyspieszamy krążenie krwii, mózg jest lepiej dotleniony i pracuje się nam efektywniej.
Też tak pewnie macie, że czasem w czasie spaceru wpadacie na genialne rozwiązanie problemu, co nie? Ja sam już tak robię od lat, że jak utknę z kodowaniem na jakimś problemie, biorę psa i idę na spacer. Albo do sklepu. Zawsze wtedy wpadam na rozwiązanie i aż się dziwie jakie ono jest proste.
Postanowiłem więc, że też będę miał takie biurko do chodzenia.
Współpracownicy podpowiedzieli mi jednak bym się wstrzymał. Co jeśli podobnie jak biurko do stania, okaże się, że to nie dla mnie? Będę miał wielki grat zawalający pół pokoju.
Nie głupie przemyślenie. Do tego takie biurko kosztuje od 700 złotych (sama bieżnia wkładana pod biurko napędzana jedynie mechanicznie siłą naszych mięśni) po 700 dolarów (bieżnia elektryczna) czy nawet jeszcze drożej.
Więc trzeba było się przejść na siłownię. Problemem jest jednak to, że żadna siłownia nie ma bieżni z blatem, na którym można by postawić laptop. Wszystkie mają te mniej lub bardziej ustawne panele z przyciskami.
Trzeba się było więc przygotować. Kojarzycie z podstawówki takie woreczki z grochem do ćwiczeń? No więc ja uszyłem taki, tylko wymiarów ryzy papieru (4,5 kg grochou!), od góry z kupionej w sklepie budowlanym wycieraczki domowej nakleiłem butaprenem gumowe łaty by laptop się nie zsuwał. Worek taki idealnie się dopasowuje do nierówności blatu bieżni, na górę stawiam laptop i chodząc pracuję. Tak to wygląda:
Pracuję tak już od końca lutego i przeszedłem w ten sposób już 97 kilometrów. Wiem to, bo bardzo dokładnie sobie notuję dzień po dniu ile przeszedłem, z jaką prędkością.
Nawet żeby się zmobilizować do chodzenia, rysuję sobie trasę na mapce gdzie hipotetycznie bym doszedł (idę w kierunku pewnego celu, o którym może wspomnę przy okazji innego wpisu)
Nie chodzę tak codziennie ale staram się by to były co najmniej trzy dni w tygodniu. I nie chodzę tak cały dzień: rano zaczynam pracę normalnie przy biurku, potem lecę na siłownię, po 2-3 godzinach bateria spada do prawie do zera więc wracam do pracy za biurko. Ale to i tak jest lepiej niż cały dzień za biurkiem.
Plecy czują się już lepiej. Właśnie potwierdzam ten efekt w drugą stronę: od tygodnia jestem przeziębiony więc nie chodzę na bieżnię i ból pleców wraca. Więc faktycznie to przez bieżnię/ruszenie się zza biurka choć na trochę.
Jak się pracuje? O wiele lepiej niż siedząco. Raz, że jak wspomniałem wyżej, gdy się ruszamy na mózg pracuje inaczej, więc i nasza praca biegnie dynamiczniej. Dwa, że będąc wśród ludzi na siłowni trudniej jest mi sie obijać. Nie wchodzę więc wtedy na żadne strony rozpraszające uwagę i odrywające od pracy tylko koduję, odpowiadam na maile i robię wszystko to, za co mi płacą. Tak, na bieżni jestem bardziej wydajny niż w domu.
Czy ludzie się śmieją? To kolejne pytanie, które słyszę jak komuś mówię jak pracuję. Przede wszystkim założyłem sobie, że mam to gdzieś co ludzie powiedzą. Jednak odpowiadając na pytanie: nie. Idę sobie na bieżni z laptopem, a obok mnie idzie kilka osób, z których część idąc gapi się w ekrany swoich smartfonów. Widzę, że czasem zerkają na mnie, szczególnie jak układam się tym grochowym workiem i potem laptopem na nim, ale jest luzik. Nie wiem co o mnie myślą, bo ani mi tego nie mówią, ani ich nie pytam 🙂 Myślę, że prawdziwy WTF to by był jakby ktoś na taką bieżnie wbił ze swoim pecetem, monitorem, klawiaturą… 😉
Czy sobie kupię bieżnię do domu? Nie. Odkryłem, że na siłowni mam ten dodatkowy mobilizator do pracy – mniej chętnie wchodzę na portale ze śmiesznymi obrazkami i lubię tę wartość dodaną. Więc zostaję na siłowni.