Tag: auto

Jeździłem hybrydową Toyotą

W przerwie jakiegoś meczu na Euro 2012 zobaczyłem reklamę, że nowa Toyota Yaris pali na hybrydowym silniku tylko 3 litry paliwa w mieście. Wszedłem na stronę, tam zobaczyłem, że jest konkurs kto przejedzie tą toyotą najmniej, wygrywa samochód, wypełniłem zgłoszenie i już na następny dzień zadzwonił człowiek z lokalnego salonu, by umówić się na jazdę. A co mi tam, dałem się wciągnąć.

Jako, że już wiem, że konkursu nie wygrałem, mogę go opisać i rozreklamować 😉 Zwłaszcza, że już pojawiają się Wasze pytania do mnie z prośbą o rozwianie wątpliwości, które sam zresztą miałem.

Oczekiwanie

Choć już tydzień temu umówiłem się dziś na 12:00, a nigdy się nie spóźniam (pamiętacie jak mnie wkurzało w Rwandzie ich frywolne podejście do terminów?), byłem o 11:59. Okazało się, że muszę czekać, bo ktoś inny właśnie zaczyna jazdę. Wypełniłem papiery, przeczytałem dokładnie regulamin, obejrzałem wszystkie samochody w salonie, ale i tak nie udało mi się w ten sposób wypełnić całego czasu oczekiwania do 12:45. Nie chcę narzekać, bo miła pani z recepcji naprawdę starała się zrobić wszystko, abym nie narzekał, więc spoko 😉

Wątpliwości

Rzeczy nad jakimi się zastanawiałem przed jazdą:

Czy wszyscy jadą tę samą trasę?
Tak. W Białymstoku pan z salony zawozi nas pod sklep Zodiak na Zielonych Wzgórzach, po drodze tłumacząc co i jak i co zrobić by spalić najmniej. Trasa kończy się na parkingu w okolicach ronda przy Biawarze, wiedzie w większości ruchliwymi ulicami i ma równe co do metra 5 kilometrów. Tak więc na nasz wynik spalania może wpłynąć chyba tylko natężenie ruchu na drodze.

A klimatyzacja, włączone radio, naładowanie akumulatora?
Toyota pomyślała o wszystkim. Wszyscy jadą tak samo przygotowanym samochodem: klimatyzacja musi być wyłączona, szyby zamknięte, radio wyłączone, akumulator naładowany w 60%. Światła włączone.

Wrażenia z jazdy

Cóż, nie da się kompletnie ocenić jak się jeździ takim samochodem, bo wszystko o czym myślisz, to jak najmniejsze spalanie. Co chwila zerkałem na wyświetlacz pokazujący co się dzieje w układzie akumulator – silnik el. – silnik spalinowy czy zużywane jest paliwo, co chwila zerkałem na wskaźnik zużycia paliwa, spoglądałem w lusterko wsteczne na wkurzonych ludzi za mną i przed siebie czy akurat mam z górki, pod górkę czy zdążę na światłach, czy już powinienem zacząć zwalniać i ładować w tym czasie akumulator (po 5 kilometrach akumulator jest prawie rozładowany). Do tego stres, wyłączona klimatyzacja (także zwykły nawiew) i 28 stopni za oknem sprawiają, że czujesz się jak w saunie. Jeśli toyota chciała tym konkursem pokazać także jak wspaniale się jeździ ich samochodem, to to im kompletnie nie wyszło 🙂

Osiągnąłem spalanie 2.1 litra na 100 kilometrów, ale okupione to było dużym stresem i komiczną, wkurzającą innych jazdą. Przykładowo aleją Jana Pawła musiałem jechać z prędkością 30 kilometrów na godzinę. To jest wlotówka z Warszawy do Białegostoku, wyobraźcie sobie, że w waszym mieście na ulicy o podobnym natężeniu ruchu macie zawalidrogę o prędkości roweru. Proszę o wybaczenie wszystkich, którzy za mną jechali.

Sporym zaskoczeniem była dla mnie automatyczna skrzynia biegów. Z jednej strony to na pewno zaleta – nie musisz zastanawiać się czy bieg jest odpowiedni. Z drugiej, pierwszy raz jechałem samochodem z taką skrzynią i jak głupi co chwila wachlowałem drążkiem z pozycji “gdy puści gaz, jedź na luzie” na pozycję “gdy puści gaz, hamuj silnikiem i odzyskuj energię do akumulatora”. Mając wcześniej w tym praktykę, pewnie lepiej z tego bym korzystał.

Moja pozycja w rankingu

Cóż, tak on wygląda teraz (jestem konradk):

Jestem piąty. Istotne jest to, że osoba, która prowadzi to ta sama osoba, przez którą tyle czekałem, bo też była umówiona na 12:00. Przez nią ruszaliśmy z rozładowanym akumulatorem i po starcie, aby akumulatory naładować, prowadziłem nie ja, a człowiek z salonu. Ciekaw jestem czy gdyby było inaczej, mógłbym ruszyć spod salonu i oswoić się z samochodem i nieznaną mi skrzynią biegów.

No, ale to takie już narzekanie kiepskiej baletnicy, więc już kończę 😉 Pomysł na konkurs fajny, bo zobaczyłem co to hybryda (polecam wszystkim w prawkiem w ramach rozrywki zapisać się i też się przejechać), a toyota się rozreklamowała. Za ten wpis mi nie płacą, ale jak widać było tak fajnie, że postanowiłem to opisać 🙂

19 czerwca, 2012 6 komentarzy

Jestem łosiem parkingowym

To jest moja odpowiedź na wielce zabawny artykulik na Joemonsterze jak to można “zemścić się” na tych, którzy “nie umieją” parkować. Zresztą Joemonster nie jest pierwszy, który tak podchodzi do sprawy.

Otóż chciałem publicznie oświadczyć, że zdarzyło się wiele razy, że inni widzieli mój samochód zaparkowany podobnie do tego:

źródło: internet

Wychodzi więc zatem, że jestem łosiem parkingowym. Ba, nawet raz mi jakiś odważny i zabawny sąsiad włożył za wycieraczkę kartkę z napisem mniej więcej (bo już nie pamiętam): “Naucz się parkować debilu”. Szkoda, że tacy bohaterowie nie potrafią się podpisać, bo bym poszedł pewnie porozmawiać.

Zatem publicznie opiszę jak zostaje się łosiem parkingowym. Ja sobie odreaguje, a może przynajmniej część z osób, które to przeczyta uniknie zrobienia z siebie debila wkładając za czyjąś wycieraczkę podobną kartkę do tej, jaką ja znalazłem.

Otóż łosiem zostaje się tak:

Wracasz samochodem z pracy. Tak się składa, że zawsze jak jeździłem do pracy to wyjeżdżałem najpóźniej z wszystkich moich sąsiadów i najczęściej najpóźniej wracałem, więc zastaję cały parking zastawiony samochodami. Jest tylko jedno wolne miejsce. Niestety wszystkie samochody są tak ustawione, że owo wolne miejsce wypada dokładnie nad linią rozdzielającą miejsca parkingowe. Najwidoczniej albo ktoś już wcześniej zaparkował nieprawidłowo i wszyscy inni do niego doparkowali nieprawidłowo, albo (co wydaje mi się bardziej prawdopodobne) dostało ci się miejsce na linii, bo każdy kolejny samochód doparkowywał z delikatnym przesunięciem względem prawidłowego parkowania. Jak masz w rząd ustawionych 10 samochodów na parkingu i każdy nie chcąc obić drzwiami samochodu obok zostawił o 10 centymetrów więcej miejsca niż powinien, tobie się trafia miejsce parkingowe przesunięte o metr. Siłą rzeczy parkujesz na linii.
Oczywiście zabawny sąsiad znalazł by w mojej sytuacji sposób aby nie zaparkować na tym jedynym miejscu. Schował by swój samochód do teczki i zabrał do domu, sprzedał, rozpłakałby się, zaparkowałby na trawniku… cokolwiek. Ja jednak jestem z definicji łosiem parkingowym, więc nie zabieram samochodu do domu, ale – już trudno – parkuję na tym jedynym wolnym miejscu wiedząc, że parkuję nad linią.
Następnego dnia rano mój samochód na parkingu jest już sam (jak wspomniałem najpóźniej z sąsiadów wychodziłem do pracy), wygląda jakbym faktycznie specjalnie zaparkował nad linią jak ostatni kretyn, za wycieraczką mam karteczkę, że jestem debilem wsadzoną przez kogoś, kto nie ma odwagi podpisać się pod takim stwierdzeniem. Szkoda, bo bym mu w powyższych trzech punktach wyjaśnił kto tak naprawdę tutaj nie pomyślał.

12 stycznia, 2010 7 komentarzy